Plasticose als nieuw ziektebeeld in dieren
Bij het eten van stukken plastic door vogels ontstaan door verteren en vermalen kleinere stukken plastic. Microplastics noemen we dat, als ze de grootte hebben van één micrometer tot vijf millimeter. Stukken van die grootte kunnen door de darmwand, in andere organen terecht komen. Ze zijn gevonden in de bloedbaan en zelfs in de hersenen. Door scherpe randen kunnen ze organen beschadigen. Een vogellijf kan goed herstellen van die schade, maar er blijft vaak littekenweefsel achter. Fibrose heet dat.
De onderzoekers bekeken dertig jonge Australische grote pijlstormvogels. Ze vonden de vogels dood of al ernstig verzwakt op een eiland met veel plasticvervuiling. Maar liefst negentig procent van de vogels bevatte ingeslikte plasticresten.
De kliermaag van alle vogels werd onderzocht, op zoek naar littekenweefsel. Dat vergeleken de onderzoekers met eventuele schade door puimsteen. Puimsteen is een steenssoort die de vogels van nature ook inslikken. Dat heeft een functie, kleine korrels puimsteen helpen in de spiermaag het voedsel fijn te malen. Zoals verwacht door de biologen, konden ze geen effecten van het puimsteen op de vogels vinden. Een heel ander beeld dan de effecten van plasticdeeltjes. De onderzochte kliermagen van de vogels zaten vol littekenweefsel. Hoe meer plasticdeeltjes, hoe erger het littekenweefsel.
De onderzoekers besloten het ziektebeeld een eigen naam te geven, plasticose. De resultaten en de nieuwe naam publiceerden ze onlangs in het Journal of Hazardous Materials. De term plasticose lijkt zich snel te verbreiden. Begin maart stond er al een Engelstalige wikipediapagina online over plasticose als ziektebeeld, geschreven door de Amerikaanse bedenker van National CleanUp Day.
Beeld: U.S. Fish and Wildlife Service Headquarters