Groei landbouwproductiviteit stagneert
.
Het Global Agricultural Productivity Report, kortweg GAP Report verschijnt jaarlijks en wordt samengesteld door het Virginia Tech College of Agricultural and Life Sciences. De samenstellers meten de total factor productivity (TFP), waarbij de groei van de productie (output) wordt afgezet tegen de hoeveelheid land, arbeid, (kunst)mest, machines, veevoer en vee die daarvoor nodig is. Voor uitleg ziet hier. In het decembernummer van VORK gaan we dieper in op de oorzaken van de verminderde productiviteitsgroei en wat er nodig is om de trend te keren.
Uit het rapport blijkt dat productiviteitsgroei is niet voorbehouden aan grote bedrijven. Weliswaar zijn meer en meer technologieën en diensten toegesneden op kleinere boeren, maar deze bedrijven missen vaak de toegang tot innovaties en informatie die nodig is voor een winstgevende en duurzame toekomst.
Onderzoek toont aan dat extreme klimaatgebeurtenissen niet verrassend- een negatieve invloed hebben op de productiviteitsgroei. De geschatte invloed van droogte is daarbij ruim drie keer zo hoog als de gemiddelde extreme gebeurtenis. Bovendien hebben droogteperiodes een blijvend effect op de groei van de productiviteit.
Regionale verschillen
Er zijn wel duidelijk regionale verschillen in productiviteitsgroei. Zo wordt de groei van landbouwopbrengsten in Latijns-Amerika en de Caraiben veroorzaakt door meer input van arbeid, kunstmest en kapitaal per hectare. In sub Sahara Afrika groeide de oogst weliswaar met bijna 3 procent per jaar tussen 2011 en 2020, maar dat komt vooral door gebruik van extra landbouwgrond. De productiviteitsgroei daalde zelfs met 0,12 procent.
Omzetting van grasland, bos en andere natuur voor landbouwdoeleinden is bovendien nadelig voor biodiversiteit en leidt tot erosie. Zuid-Azië, met name India en Bangladesh, laten een gezonde productiviteitsgroei zien van 2,34 procent tussen 2001 en 2010, en van 2,28 tussen 2010 tot 2020.
Grote zorgen
Alles bij elkaar is de groei van landbouwproductiviteit in de wereld gezakt tot onder het niveau dat nodig is voor een duurzaam groeiende landbouwopbrengst. Om het tij te keren en de neergaande lijn om te buigen dienen overheden, onderzoekers, ontwikkelingsorganisaties, boeren en andere partijen in het voedselsysteem direct actie te ondernemen. Alleen dan is de wereld verzekerd van een landbouwsysteem dat duurzaam is en bestand tegen effecten van klimaatverandering.
Foto: Virginia Tech College of Agricultural and Life Sciences
