Klimaat bedreigt aanbod kweekvis
Aquacultuur wordt wel gezien als panacee voor de terugval van in de zee vrij zwemmende vissen. Een forse toename -de helft meer- van kweekvis wordt voorzien om de groeiende wereldbevolking van voedsel te voorzien. Maar een nieuwe modelstudie 1) is minder optimistisch.
Wanneer we op dezelfde voet doorgaan met fossiele brandstoffen zal gekweekt zeevoedsel zoals vis en mosselen slechts met 8 procent groeien tegen 2050 en zelfs dalen met 16 procent in 2090, zegt onderzoeker Mohammed Oyinlola van de universiteit van Brits Columbia in een persbericht 2). Bij lage emissie scenarios, waarbij de zee minder opwarmt, is de groei respectievelijk 17 procent en 33 procent. Maar dan moet wel actie worden ondernomen.
Hardst getroffen gebieden
Het model onderzocht 70 procent van de belangrijkste productieregios met viskweek. Klimaatverandering zal de oceaantemperatuur verhogen en geschikte leefgebieden voor viskweek minderen. Daarbovenop is er minder visolie en vismeel beschikbaar, omdat die wordt gemaakt van de door het klimaat sterk bedreigde kleine vissoorten als haring en ansjovis. Hoog productieve gebieden zoals in Noorwegen, Finland, Myanmar, Bangladesh en Chili worden het hardst getroffen. Zij kunnen hun productie zien minderen met drie (2050) tot 14 procent (2090). Regios waar mossels en oesters worden gekweekt blijven stabiel in productie of tonen lichte groei (Canada).
Wanneer een kwart van visolie en vismeel door plantaardig visvoer wordt vervangen kan het visaanbod stijgen met 25 procent in 2050 en 31 procent in 2090. We moeten daarom het aanbod diverser maken en meer zeevoedsel kweken dat zonder dierlijk visvoer kan groeien, zoals wieren, schelpdieren en algen, zegt Oyinlola.
Peter de Jaeger
2) https://www.eurekalert.org/news-releases/937630
Beeld: Grote mosselboerderij op Micronesisch eiland Palau. Foto: Dr.Colette Wabnitz.
