Column: Ecologisch kolonialisme laat Afrikanen zelf besluiten

Goed doorvoede activisten uit het westen moeten ophouden met Afrikaanse boeren voor te schrijven wat ze moeten telen

De uitdagingen voor de kleinschalige landbouw in Afrika zijn zeer complex en uniek voor elke boer. Daarom zijn er genuanceerde en pragmatische oplossingen nodig. Momenteel raast er echter een goed gecoördineerde "agro-ecologische kruistocht" over het Afrikaanse continent - geleid en ruimschoots gefinancierd door westerse Ngos. Daarbij wordt een behoudend landbouwmodel gepredikt dat voor iedereen geschikt zou zijn. 

De Alliance for Science en haar Global Leadership Fellows zijn niet per definitie tegenstanders van agro-ecologie, maar we pleiten voor een landbouwvisie gebaseerd op wetenschappelijk bewijs en keuzevrijheid. Afrikaanse boeren zijn niet dom. Zij hebben de kennis en de ervaring om te kiezen voor wetenschappelijk onderbouwde oplossingen en technologieën die het beste passen bij de unieke context waarin ze boeren.

Blokkeren

In de kruistocht van Ngos voor agro-ecologie is geen plaats voor biotechnologie. Zij beweren schandalige dingen over mensen en groepen die geloven dat Afrikanen zelf moeten beslissen of zij zich bij de gen-revolutie willen aansluiten. Ondanks hun retoriek heeft de vermeende "oorlog" tussen biotechnologie en agro-ecologie op het Afrikaanse continent niets te maken met de boer of voedselzekerheid. 

Het gaat hen louter om het blokkeren van financiële middelen voor de ene groep (biotech) ten gunste van de andere groep (agro-ecologie). De activisten die pleiten voor agro-ecologie hebben dit duidelijk gemaakt met hun talrijke verhalen en beweringen gebaseerd op het 2020 Money Flows rapport, waarin staat dat biotechnologie meer geld krijgt dan agro-ecologie en dat deze financiering moet stoppen.

Kookbanaan

Bij de Alliance for Science (AfS) pleiten we voor toegang tot verbeterd zaaizaad specifiek genetisch gemodificeerd (GM) zaad - omdat we oprecht geloven dat het goed is voor ons, onze families en onze gemeenschappen. We zien de belofte die het in zich draagt voor het verminderen van het gebruik van pesticiden en het telen van klimaat-slimme gewassen die droogte kunnen weerstaan en meer voedzaam voedsel produceren. 

Oegandese wetenschappers bijvoorbeeld ontwikkelden een kookbanaan die meer vitamine A bevat. We zijn er zeker van dat de boeren en bananenconsumenten in Oeganda, vooral vrouwen in de vruchtbare leeftijd, de kans op een voedzamere variëteit van dit basisvoedsel hogelijk waarderen. 

Nigeriaanse telers van kousenband (Vigna unguicul) vieren feest omdat ze de kans krijgen om een variëteit te verbouwen die resistent is tegen de peulboorder (Maruca vitrata), waardoor ze van zeven naar slechts twee bespuitingen per seizoen gaan en tachtig procent minder bestrijdingsmiddel nodig hebben. Deze vermindering vertaalt zich in gezondere boeren, gewassen en bodems. 

Keniaanse boeren oogsten nu al hun eerste Bt-katoen - nog een gewas dat het gebruik van pesticiden vermindert. We gaan zien dat dit niet alleen het bestaan van de individuele boer verbetert, maar ook de textielindustrie van het land nieuw leven zal inblazen. Afrika

Is het beu om te dienen als dumpplaats voor de tweedehandskleding van het Westen.

Geen silver bullet

Wij beweren niet dat genetische modificatie een wondermiddel is, een silver bullet die de landbouwproblemen van Afrika zal oplossen. Wel is het een belangrijke aanvulling op het instrumentarium dat boeren en wetenschappers tot hun beschikking hebben. Wij pleiten voor het ontwikkelen van gewassen door Afrikaanse wetenschappers, in Afrikaanse publieke onderzoeksinstellingen voor de kleine boeren in Afrika.

Pleiten voor biotechnologie is niet hetzelfde als pleiten voor neokolonialisme! Technologie heeft geen raciale of genderidentiteit. Wat biotechnologie kan doen voor het Westen, kan het zeker doen voor Afrika, bijvoorbeeld de opbrengst van gewassen verhogen. Waarom zou iemand zich dan willen verzetten tegen een technologie en de voordelen ervan! 

Juist de mensen die tegen biotechnologie zijn en hun financiers zijn de neokolonialisten. Zij bepleiten een overlevingslandbouw waardoor Afrikanen hongerig en arm blijven: Bedelaars overgeleverd aan de genade van een Westerse macht die "hulp" biedt, maar ons vervolgens verder uitbuit door onze gewassen als grondstof op te kopen om ze vervolgens terug te brengen en te verkopen als dure producten met toegevoegde waarde. En dat noemen ze dan beschaving!

Uitbuiting

Wij staan voor een eerlijke, meer rechtvaardige wereld waar boeren toegang hebben tot wetenschappelijke vernieuwing die hun voedsel- en voedingszekerheid en die van hun buren kan verbeteren. En, nee, begrijp me niet verkeerd: agro-ecologie kan ook een bijdrage leveren en daar ben ik niet tegen. Waar ik het niet mee eens ben, is de mentaliteit van "de winnaar krijgt alles." Waarom willen de voorstanders van agro-ecologie boeren een keuze onthouden? Dat is landbouwslavernij! 

Elke goedbedoelende Europeaan of Amerikaan die zijn zuurverdiende geld doneert aan een van deze organisaties die die in Afrika opereren om "de armen van de wereld redden", moet vragen waarvoor ze zijn of haar geld voor gebruiken? Als dat is om toepassing van andere technologieën, zoals biotechnologie, te verhinderen door lastercampagnes en juridische oorlogen moet u misschien uw gift opnieuw overwegen. U zou indirect kunnen bijdragen aan de voortdurende uitbuiting en financiële slavernij van Afrika.

 

 

Patricia Nanteza is wetenschapsvoorlichter bij IITA, het internationaal instituut voor tropische landbouw in Nigeria. Daarvoor leidde ze het trainingsprogramma van de Alliance for Science van de Amerikaanse Cornell Universiteit, waarbij boeren, politici en journalisten worden getraind voor een landbouwbeleid gebaseerd op wetenschap. Deze blog verscheen eerder op www.progressive-agrarwende.org   

 

Beeld: Bolworm op katoenblad (Cornell Alliance for Science)