Aardappelpuree werkt net zo goed als energiegel
Het kostte Mathieu van der Poel vorige maand waarschijnlijk de wereldtitel op de weg: de hongerklop. De oorzaak is een acuut gebrek aan glucose, brandstof voor de spieren. Om zon hongerklop te voorkomen, moet je tijdens een wedstrijd - maar ook tijdens een toertocht - regelmatig koolhydraten tanken. Vroeger, in de tijd van Rini Wagtmans en Jacques Anquetil zag je wielrenners onderweg grote stukken appeltaart en ontbijtkoek wegwerken, maar de huidige generatie verlaat zich liever op isotone drankjes, energierepen en vooral gelletjes, geconcentreerde koolhydraten in slurpbare vorm.
Moeheid
Een van de problemen met die gels is flavor fatigue vertelt Nicholas Burd, hoogleraar bewegingswetenschappen in een persbericht van de Universiteit van Illinois. Ze smaken erg zoet en op een gegeven moment gaan ze je tegenstaan. De aardappel leek hem een goed alternatief, omdat die naast koolhydraten ook rijk is aan andere voedingsstoffen. Bovendien is aardappelpuree een stuk goedkoper dan de geconcentreerde gels.
Om zijn veronderstelling te testen werden twaalf actieve amateur-sporters geselecteerd, die gemiddeld zon kleine 270 kilometer per week op de fiets zaten. Hun conditie (VO2PEAK) werd gemeten en daarna moesten ze twee uur lang fietsen op 60 - 80 procent van hun maximale vermogen. Tijdens de daaropvolgende tijdrit kregen ze of aardappelpuree, of een gel of gewoon water. Het experiment werd een paar keer herhaald, zodat alle deelnemers aardappelpuree, gel en water hadden gehad.
Meer presteren
Zowel bij consumptie van aardappelpuree als bij die van gel was het bloedsuikergehalte en het melkzuurgehalte een stuk hoger dan bij de deelnemers die alleen water kregen. Dat vertaalde zich ook in een beter resultaat. Met aardappelpuree of gel deden de deelnemers gemiddeld 33 minuten over de tijdrit, terwijl ze met alleen water bijna 40 minuten nodig hadden. Burd: We zagen geen verschil in prestatie tussen de wielrenners die hun koolhydraten kregen in de vorm van aardappelpuree of gels bij de aanbevolen hoeveelheid van ongeveer 60 gram per uur. Beide groepen deden het een stuk beter dan de wielrenners die alleen water dronken.
Opgeblazen gevoel
Het enige verschil was dat de wielrenners op aardappelpuree wat meer last hadden van maag en darmen. Een aantal van hen rapporteerde een opgeblazen gevoel en winderigheid. Maar, aldus Burd, de verschijnselen waren een stuk minder dan bij eerdere experimenten en dat geeft aan dat de meeste wielrenners er weinig of geen last van hadden. Al met al laat de studie zien dat atleten ook uit de voeten kunnen met niet of nauwelijks bewerkte bronnen (whole-food) van koolhydraten. Daarmee vormen ze een welkome diversificatie op commerciële producten als brandstof voor wedstrijden.
O ja, de studie is betaald door de Alliance for Potato Research and Education, een non-profit organisatie die is opgericht door de aardappelindustrie, zowel telers als verwerkende industrie, die als doel heeft om meer wetenschappelijk inzicht te krijgen over de rol van de aardappel bij het bevorderen van de gezondheid.
Een mening over dit artikel? Reageer op onze Twitter, Facebook, Instagram of LinkedIn. Een opinieartikel is ook van harte welkom. Mail dan even met de redactie (redactie@vork.org). Geïnteresseerd in de andere artikelen van VORK? Word abonnee, vraag een gratis proefnummer aan en schrijf je in voor de tweewekelijkse Vork-nieuwsbrief. Student? Wellicht is het speciale studentenabonnement dan iets voor jou.
Tekst: Joost van Kasteren Beeld: Michael B. Vincent