Oostvaardersplassen: Grote grazers vertrekken en onduidelijkheid blijft
Dat Provinciale Staten met een duidelijke meerderheid de adviescommissie volgen, lag in de lijn der verwachting. Al toen het rapport in ontvangst genomen werd, was er enthousiasme om het aantal dieren terug te brengen. Ook betrokkenen waren, voor zover mogelijk op dit gevoelige dossier, relatief gelukkig met het plan, al had Han Olff, hoogleraar ecologie aan de Rijksuniversiteit Groningen, wel moeite met de hypocrisie. Als je dit [stervende dieren in de Oostvaardersplassen] zo erg vindt, dan moet je op dezelfde toon actievoeren tegen de veehouderij, zei hij in het laatste nummer van Vork. Jaarlijks 35% van de dieren schieten In de toekomst draait het beheer om 31 vogelsoorten, zoals lepelaar, kluut en grauwe gans, die volgens Natura 2000-richtlijnen beschermd moeten worden, is het idee. Nu is de graasdruk voor sommige van die vogelsoorten te hoog, dus om bijzondere vogels naar de zin te maken, wordt hun aantal teruggebracht tot 1100. Op termijn kan hun aantal weer toenemen tot 1500, maar dat is nog altijd veel minder dan de ruim 5.000 die er waren. Dat betekent dus dat elk jaar zeker honderden dieren geschoten moeten worden. Om het aantal terug te brengen moeten volgens Provinciale Staten straks Edelherten geschoten worden. Een deel van de paarden moet naar andere gebieden. Hoe dat precies moet, vertelt het adviesrapport niet en de beslissing van Provinciale Staten biedt die duidelijkheid evenmin. Zo kun je het aantal nu wel terugbrengen, maar het aantal dieren zal dan weer snel groeien. De populatie wordt eigenlijk op een punt gehouden waarop de groei continu maximaal is; zon 35 procent per jaar, legde Han Olff uit. Dat betekent dus dat elk jaar zeker honderden dieren geschoten moeten worden. Ik ben heel benieuwd hoe de publieke opinie daarop reageert. Paarden niet verhandelbaar Volgens Roeland Vermeulen, begrazingsspecialist bij FREE Nature, gaat het nog lastig worden om het vlees of de dieren zelf te verkopen. Vlees van de edelherten zou juridisch kunnen, die zijn gewoon wild en kunnen als zodanig naar de poelier, maar de Heckrunderen en Konikpaarden hebben een speciale status. De paarden mogen dus niet zomaar verhandeld worden. Mijn vraag is dan, hoe nat en hoe lang komt het onder water te staan? Provinciale Staten zeggen verder dat delen van het gebied onder water moeten. Mijn vraag is dan, hoe nat en hoe lang komt het onder water te staan?, zei Vermeulen in Vork. Volgens hem bepalen dit soort invullingen straks wel hoe het gebied eruit komt te zien. Als het wat droger blijft dan zou er een ruige vegetatie van riet en brandnetels kunnen ontstaan. Als het in het voorjaar wat langer nat blijft en de ganzen blijven grazen, dan zou je nog wel eens een grazig gebied kunnen krijgen dat heel interessant wordt voor kievit en andere grondbroedende weidevogels. Moerasvogels Veel vogels, waar het gebied nu om draait, zitten overigens helemaal niet in het begraasde deel, maar in het moeras. Volgens het adviesrapport van de Commissie Van Geel moet een deel van het rietmoeras tijdelijk worden drooggelegd. Riet, een belangrijke plant voor veel vogels, kan namelijk alleen kiemen als het droog is. Deze maatregel, voor de bijzondere vogels eigenlijk de allerbelangrijkste, wordt in het persbericht van de provincie in het geheel niet genoemd. De losse eindjes uit het adviesrapport van de Commissie van Geel zijn dus eerder groter dan kleiner geworden. Hoe de Oostvaardersplassen er straks uit komen te zien, blijft een grote verrassing. In de tweede editie van VORK 2018 schrijft Stijn van Gils ook over de Oostvaardersplassen. Benieuwd naar dit artikel in VORK? <a href="https://www.vork.org/vork-ontvangen/">Word abonnee</a> of vraag een <a href="https://www.vork.org/vork-ontvangen/">gratis proefnummer</a> aan. Tekst: Stijn van Gils Beeld: Jac Janssen